Dzisiaj nietypowo zacznę ciekawostką. Uczniowie podpisywali sami obrazki podczas lekcji, a potem sprawdzaliśmy pisownię. Wszystkie dzieci pracowały pilnie, dopytywały oczywiście o pisownię trudniejszych wyrazów (pamiętają, że powinni pytać, jeśli nie są pewni, czy "królewicz" piszemy przez "ó" czy "u"), ale generalnie poradzili sobie sami. Zwróciłam im uwagę, że przychodząc do szkoły praktycznie nikt z nich nie umiał pisać, a teraz sami podpisują obrazki i sami piszą twórcze zdania (które roboczo nazywamy wypracowaniami) - szanowni Rodzice, jeśli nie wierzycie w umiejętności Waszych dzieci, zajrzyjcie do zeszytu - uczniowie SAMI pisali zdania o Polsce, nic im nie dyktowałam, nie pisałam na tablicy do przepisania, sami napisali zdania o pięknie naszego kraju i o tym, jak kochają swoją ojczyznę. Uczniowie przyznali mi rację, że dużo się nauczyli i powiedzieli, że szkoła jest magiczna.
Jako dumna wychowawczyni klasy I c muszę przyznać, że aż się wzruszyłam słysząc takie miłe słowa o szkole, której jestem częścią. A Państwo powinni być bardzo dumni z Waszych mądrych dzieci.
Pragnę również podziękować Rodzicom, którzy uzupełniają tabelki do czytania głośnego. To naprawdę ważne, żeby dzieci wiedziały, że to ich codzienny obowiązek, a ja, dzięki Państwa podpisom mogę nagrodzić wytrwałych czytelników. Naprawdę są efekty tych uczniów, którzy codziennie czytają głośno. I nie chodzi mi o wzorowe, płynne czytanie, ale o indywidualne postępy, które dostrzegam codziennie.
Skoro już mowa o czytaniu, chciałam zakomunikować, że nasza Gosia dostała wyróżnienie w szkolnym konkursie głośnego czytania. Brawa dla Gosi!
A nasza klasa dostała dyplom za wzorowe czytelnictwo z biblioteki szkolnej - wypożyczyliśmy najwięcej książek z klas pierwszych i mam nadzieję, że uczniowie cały czas będę z biblioteki korzystać i czytać jak najwięcej!
Kolejni uczniowie dostali dyplomy za piękne pismo:
Robiliśmy również doświadczenie. Dzięki uprzejmości naszego kolegi Adasia zanurzyliśmy ząb w pepsi. Dzieci czekały pilnie, co się wydarzy. Omawialiśmy zasady zdrowego odżywiania, dzieci napisały piękne wypracowania na temat dbania o zdrowie, ale jednak największe wrażenie zrobił na nich widok czarnego ząbka. Obiecały, że będą ograniczać słodycze, więc mam nadzieję, że to nie tylko ich puste obietnice.
W ramach Akademii savoir-vivre, dzieci pracowały w grupach nad ilustracją do wysłuchanego opowiadania oraz hasłem będącym morałem do tejże. Oto efekty (czasami z błędami ortograficznymi, ale wszystko w swoim czasie):
Dzieci doskonalą swoje umiejętności liczenia w zakresie 20 za pomocą gier i zabaw:
Ale poza nauką, zdobywaniem nowych umiejętności, spędzamy jeszcze czas na powietrzu, kiedy tylko jest ku temu okazja:
A na koniec wrzucam filmik z apelu wiosennego (film kręciła Pani Greń, której serdecznie dziękuję za możliwość podzielenia się nim z Państwem):
